Een moment waarop je niets extra’s nodig had.

Ik keek uit over de Oude Maas. Ik zat op een houten vlonder aan het water.

Mijn benen bungelden ontspannen onder me. Naast me zat een goede vriend van mij. Het was nog niet zo lang geleden dat ik was teruggekeerd van een half jaar backpacken in Australië. Ik zat nog helemaal in the laidback stemming van het reizen. Not a worrie in the world. Ik weet niet meer waar ons gesprek over ging. Waarschijnlijk over ‘de dingen des levens’, mijn favoriete gespreksonderwerp. Wat ik niet vergeten ben was zijn opmerking: “Jeetje zeg, wat ben jij heerlijk relaxed.” Terwijl hij het zei, realiseerde ik me de waarheid van deze uitspraak. Ik was relaxed. Zorgeloos en geheel in het moment. Ik was aan het genieten van niets anders dan het water, de warme dag en het goede gezelschap. Hoewel dit moment al zo’n twintig jaar geleden plaatsvond staat het mij nog bij alsof het gisteren was. Dit moment, deze momenten, zijn bijzonder. Ze komen niet zo vaak voor, in ieder geval niet bij mij. Al gauw na zo’n bijzondere gebeurtenis word je terug gezogen in de waan van de dag. De hypotheek moet betaald worden, je werkgever wil dat je vandaag langer blijft werken, je buren zorgen voor overlast, noem het maar op. Kleine en grote problemen die je leven beheersen. Je hoopt dat als je problemen opgelost zijn je leven beter zal voelen. Het lukt je meestal wel om je problemen op te lossen om daarna te ontdekken dat nieuwe problemen hun opwachting maken. Het gaat maar door, het houdt niet op. Tot je opeens weer in zo’n mooi moment terechtkomt. Zomaar, onverwacht soms. Zo’n moment waarop je beseft dat alles goed is. Dat er niets bij en niets af hoeft. Je bent in het moment. In het moment, in het hier en nu, zijn er geen problemen, heb je alles wat je nodig hebt om gelukkig te zijn. Al is het maar voor even. Ik ben het vermogen om gelukkig te zijn heel lang kwijt geweest. Ik zat in de achtbaan, de rollercoaster van overleven. Dat was mijn houvast. Meer kon ik niet aan. Maar nu, nu het zoveel beter met mij gaat, beginnen er weer vlagen van geluk te komen. Zomaar, ineens, is er zo’n moment. Wat heerlijk om dat weer te mogen meemaken. Ik heb, terwijl ik dit aan het schrijven ben, zo’n moment en ik geniet er met volle teugen van.