De handen van je moeder.

Ooit waren ze rimpelloos en sterk. Ooit zijn ze gebruikt voor huishoudelijke klussen.

Schoonmaken, schrobben, ramen zemen, stofzuigen, afwassen. Mijn moeder werkte als jong meisje in de huishouding van een ander gezin. Haar handen waren datgene wat haar geld opleverde, wat zorgde voor een mager loon. Dat moest ze thuis dan weer afgeven aan haar ouders, dat zuurverdiende geld. Daarna moest ze in haar eigen gezin verder gaan met schoonmaken. De zorg van dit huishouden lag ook in mijn moeders handen. Zij was de oudste dochter. Haar moeder was te ziek om zelf voor het gezin en het huishouden te zorgen. Haar moeders handen bleven zacht en mooi. Toen vroeg mijn vader om haar hand. Hij wilde zijn handen verenigen met mijn moeders handen. De plechtigheid was sober. Ze hadden weinig geld om er een groot feest van te maken. Mijn vader had die ochtend nog gewerkt en had het vuil van zijn werk nog diep in zijn poriën zitten. Na de trouwdag moesten de handen weer uit de mouwen. De salonwagen die ze hadden gebouwd om in te gaan wonen moest worden onderhouden en schoongehouden. Al gauw werden de eerste twee kinderen geboren. De salonwagen werd te klein voor het gezin, maar gelukkig kon mijn vader een woning van zijn werkgever huren. Ook hier zagen twee kinderen het levenslicht en hield mijn moeder de woning schoon en heel. Toen mijn vader een nieuwe baan kreeg moesten ze op zoek naar een nieuwe woning. Ze kochten een bouwval in Barendrecht. Samen met mijn moeder ging mijn vader aan de slag om van deze onbewoonbare woning een thuis te maken. Hoogzwanger van hun vijfde kind stond mijn moeder muren te metselen. Het huis begon langzaam op een bewoonbare woning te lijken tegen de tijd dat haar zesde kind zich aandiende. Geen klus was te veel voor de handen van mijn moeder. Ze naaide kleding en breidde truien voor haar kinderen, die één voor één het ouderlijk huis verlieten en hun eigen gezin stichtten. Mijn moeder ging zich op andere dingen toeleggen, zoals kaarten maken. Zodat ze wat om handen had. Dat doet zij, 89 jaar oud, nog steeds met veel plezier. Ook neemt ze de pen ter hand om elke kaart vol te schrijven en op te sturen naar eenzame of zieke mensen. Ook jarigen krijgen altijd een kaart van mijn moeder. De handen van mijn moeder. Altijd bezig. Altijd productief.