Aantrekkingskracht.

Ik voel me aangetrokken tot het schrijven van verhalen.

Eigenlijk snap ik er niet van. Waarom wil ik dit zo graag doen, verhalen schrijven. Ik kan er geen goede verklaring voor geven. Wellicht is het hetzelfde als je aangetrokken voelen tot een ander mens. Als je gevraagd wordt waarom jij je tot hem/haar aangetrokken voelt, dan is het vaak lastig om dit onder woorden te brengen. “Ik vind hem sexy, hij kan goed koken, hij is een goede vader voor zijn kinderen.” Dat kan allemaal kloppen, maar het zegt eigenlijk nog niets. Er zijn zoveel mannen die er sexy uitzien, een keukenprins zijn en ook nog een toffe vader zijn. Waarom dan deze man? Waarom deze keuze? Het probleem is dat je probeert gevoelens onder woorden te brengen en gevoelens laten zich niet zo makkelijk verwoorden. Woorden schieten altijd te kort en geven geen goed en compleet beeld van wat je voelt en bedoeld. Het is dus onbegonnen werk. Aangezien ik niet hou van onbegonnen werk, mijn la ligt vol met onbegonnen werk, ga ik ook geen poging ondernemen om te omschrijven waarom ik me aangetrokken voel tot het schrijven van verhalen. En ook niet waarom ik met aangetrokken voel tot Big D., mijn adonis, die lekker kan koken en goed is voor zijn (klein)kinderen. By the way…. Van zijn kant moet er dus ook een aantrekkingskracht aan het werk zijn naar mij toe, anders zouden wij niet langer samen zijn. Want ondanks dat mijn kookvaardigheden niet zo goed ontwikkeld zijn trekt hij nog steeds naar mij toe en dat vind ik mega aantrekkelijk.