Een vlek.

Chloor en ik hebben een haat-liefdeverhouding.

Het liefdesgedeelte van mijn kant is dat chloor de toiletpot en andere oppervlakken in mijn huis goed schoonmaakt. Dus heb ik altijd een fles in huis, klaar om door mij gebruikt te worden. Wellicht vraag jij je nu af hoe je een haat-liefdeverhouding kan hebben met zo’n nuttige vloeistof. Dat zal ik je vertellen. Ten eerste word ik altijd een beetje wee van de geur van chloor. Big D., mijn illustere vriendje, is er dol op, maar mij kan je er niet mee verblijden. Ten tweede, en dan komen we toe aan het onderwerp van vandaag, is het niet fijn als er chloor op je kleding komt. Het maakt dan niet zozeer een vlek, want die kan je er vaak nog uitwassen, als dat het de kleurstof in je kleding ‘wegbrandt’. De eerste keer dat dit mij overkwam was toen ik wat chloor in het toilet had gedaan en het met de toiletborstel aan het uitsmeren was over het oppervlak van de toiletpot. Ik had kracht gezet op de borstel en die schoot uit mijn hand met een flinke spetter chloor op de pijp van mijn spijkerbroek als gevolg. Daar was ik niet blij mee, want dit was mijn favoriete broek. Het tweede chloorincident vond wederom plaats tijdens het schoonmaken in de badkamer. Toen ik even later naar mijn trainingsbroek keek zaten er twee vlekken waar de chloor een verbinding met mijn broek was aangegaan. Snap je nu waarom chloor en ik niet door één deur kunnen?