Een goede zoen.

Hij keek haar aan. In zijn ogen brandde het verlangen om haar tegen zich aan te voelen.

Om zijn mond tegen de hare drukken en haar warme, volle lippen te verslinden. Hij was onzeker. Zou zij het willen? Stond zij voor hem open? Hij had kleine aanwijzingen gezien. Dacht hij. Zij had naar hem gelachen toen hij een grapje maakte. Ook had zij nieuwsgierig naar hem gekeken. Ze had hem met haar ogen uitgekleed. Van zijn gezicht, via zijn gespierde torso en goed ontwikkelde heupen, naar zijn voeten. Volgens hem had ze even goedkeurend geknikt. Heel subtiel, maar hij had het wel waargenomen. Hij liet zijn hand naar haar arm gaan en raakte haar licht aan, zomaar een paar seconden. Hij voelde geen weerstand en dat gaf hem de moed om een stapje dichter naar haar toe te gaan. Zij bleef op haar plek staan. Hij draaide zijn heup naar haar toe en legde zijn hand op haar schouder, terwijl hij nog dichter bij haar kwam. Haar ogen bleven naar zijn gezicht kijken. Nog wat dichterbij. Automatisch begonnen zijn lippen wat te tuiten, richting haar lippen. De stilte was voelbaar, zijn aantrekkingskracht op volle hevigheid. Hun ogen waren volledig op elkaar gericht, de buitenwereld bestond niet meer voor hen. Hij zag dat zij haar ogen sloot en haar gezicht een beetje schuin draaide. Daar stond ze verwachtingsvol. Hij liet haar niet langer wachten. Zijn lippen voelden zwoel en smachtend, die hare ook. Als twee magneten hielden hun lippen elkaar vast in een innige, intense zoen.