Drinken.

Mijn associatie met drinken voert mij direct naar alcoholische drank.

Dat is een drank die ik al sinds oktober 2019 niet meer genuttigd heb. Hetzelfde geldt voor frisdranken en voor fruitdranken. En tel daar ook de energiedrankjes en yoghurtdranken bij op. Dat is een aardig rijtje dranken die ik niet meer drink. Wat blijft er dan nog over? Water, soms met citroensap, thee in alle soorten en maten en cafeïnevrije koffie met slagroom of met melk. Ik ben niet altijd een geheelonthouder geweest, een lid van de ‘blauwe knoop’. Ook ik heb mijn portie alcohol wel verorberd. De tequila’s, Tequila Sunrise, wijn, Pisang Ambon met jus d'orange en allerlei andere cocktails. Het ging heel gemakkelijk door mijn keelgat. Sambuca, wat is dat heerlijk zoet. Met een koffieboontje erin of zonder. Dat maakt mij niet uit. Maar helaas, dit plezier wordt mij niet meer gegund. Ik zou het wel kunnen doen, maar ten koste van wat? Van mijn herwonnen energie? Ik denk het niet. Die wil ik niet meer kwijtraken. Of dat het ten koste gaat van mijn gewicht en van mijn gezondheid? Ook daar vind ik het niet lekker genoeg voor. Ik denk dat het een heel raar zou zijn als ik weer zou drinken. Volgens mij zou ik met twee slokjes al lekker tipsy zijn. Mis ik de drank in mijn leven? Ik weet het niet. Het heeft bepaalde leuke aspecten die ik moet ontberen. Zoals gezellig meedoen met anderen. Zoals het gevoel dat alles wat leuker en makkelijker is met een drankje op. Of de hele entourage eromheen. Het feestgevoel, het uitgaan, toosten, het genieten van de smaak terwijl er iets in je hoofd en lichaam gebeurt. Daarin kan ik niet meer meevoelen. Of ik dat mis? Ja, dat mis ik wel eens. Maar ik mis het niet genoeg om al het andere op te geven. Dus hou ik het bij mijn water, koffie en thee en laat het alcohol drinken aan anderen over. Proost!