Een lijstje. Daar ben ik dol op.
Ik maak elke dag één of meer lijstjes waar ik dingen opschrijf die ik wil doen. Zodra ik de taak volbracht heb zet ik er met veel drama en groot genoegen een dikke streep door. Dat geeft een voldaan gevoel. Weer een ding minder te doen vandaag. Gelukkig, of vervelend, blijft het lijstje groeien terwijl ik er toch elke dag meerdere dingen vanaf streep. Nee, dan kan ik beter een lijstje hebben waar alleen dingen op staan waar ik niks voor hoef te doen of waar ik niks aan hoef te doen. Oké daar gaat ie… Punt 1; Ik hoef er niet voor te zorgen dat de zon opkomt. Dit geeft toch een machtig gevoel, niet te geloven. Ik doe niks en de zon komt op. Ik kan het nog sterker maken. Ik hoef niets te doen om de zon onder te laten gaan. Of nog erger, ik ga hier even volledig uit de bocht, de aarde tolt als een dolleman om zijn eigen as waardoor ik hier in Nederland de helft van de tolling van de zon zie. Hier hoef ik dus niks voor te doen. Prachtig toch, die natuur. Die zorgt helemaal voor zichzelf. Wij mensen kunnen het hooguit verknallen, dat proces. Maar we hoeven ons er niet mee te bemoeien. We hoeven alleen maar tweemaal daags te genieten van de zonsopkomst en de zonsondergang. Ik heb nog een mooi voorbeeld voor een punt op mijn lijstje. Punt 2; regen. Ook hier hoef ik niks voor te doen. Toen ik vanmiddag naar tennisles fietste was het droog. We waren nog geen tien minuten bezig toen het zachtjes ging regen. Mijn tennismaatje zei dat ze zon had besteld en dat dit niet de bedoeling was. We mopperde wat over de vele regen die we de afgelopen tijd hebben gehad, doch dit had geen enkel effect op de regen. Pas toen we ons weer gingen concentreren op de les merkte ik opeens dat de regen was opgehouden. Het zou kunnen zijn dat het al even droog was en dat ik het niet opgemerkt had. Tenslotte is de regen niet iets waar ik wat aan hoef te doen. Tot mijn grote opluchting. Ik zou er maar een rommeltje van maken.
Reactie plaatsen
Reacties