Het wordt nu tijd om je te vertellen hoe het ervoor staat, zonder franjes en strikjes.
Dit is de waarheid zonder het mooier te maken. Want daar ben ik goed in. In me verstoppen achter verzachtende woorden. Achter vragend iets zeggen en iemand de ruimte te geven om zijn of haar mening door te drukken. De waarheid is, het is tijd om de waarheid te vertellen, wat de waarheid ook is. Dat betekent dat ik soms op iemands tenen zal trappen. Dat betekent dat ik iemand mogelijk kwets met mijn woorden. Dat betekent dat iemand het niet met mij eens kan zijn en misschien wel boos op mij wordt of teleurgesteld raakt in mij. Allemaal doemscenario’s die mij ervan weerhouden van recht voor zijn raap zeggen wat ik van iets vind. Het heeft mij er tot nu toe van weerhouden om de waarheid te vertellen zonder doekjes. Maar nu gaat het voortaan anders worden. Neem je ruimte in, Peetje. Mensen zitten te wachten op jouw eerlijkheid. Daaraan meten zij hun waarheid af. Geef je waarheid en geef de ander de ruimte om zijn of haar waarheid te hebben. Je kan beide gelijk hebben. Je weet dat dat mogelijk is. Er zijn zoveel waarheden. Zoals De Waarheid, het liedje van Marco Borsato. Een liedje waar je altijd een beetje om moet huilen. Die Marco Borsato. Hij leek zo gelukkig met zijn Leontien. Tot de waarheid uitkwam dat hij relaties had met andere vrouwen. Ze zie je maar. Heel veel mensen leven met leugens. Zoveel mensen die de waarheid niet willen horen en willen laten zien. Lekker menselijk. Ik ben dus zo menselijk als maar kan. Dat is een fijn gevoel om te beseffen en zal mij steunen de volgende keer dat ik weer in de valkuil stap om mijn waarheid te verdoezelen in verzachtende woorden. Als ik mezelf weer op de kop geef omdat ik niet keihard zeg wat ik van iets vind. Het is menselijk. Maar het is ook wenselijk dat ik iets meer van mezelf laat zien. Dat ik meer ruimte inneem om mijn persoon de kans te geven om te groeien en te bloeien. Je kan het Petra.
Reactie plaatsen
Reacties